بیانییه کانون قرآن وعترت دانشگاه ایلام به مناسبت 22بهمن ماه

هنوز صداي "هل من ناصر"وصداي "لا اري الموت الا السعاده" حسين (ع)به گوش مي رسد. وانگارهمين ديروز بود كه خميني كبير(ره)در حمايت از اسلام فرياد مي كشيد كه سر به ذلت سپردن هرگز،كه "يا مرگ يا شهادت وهيهات من الذله" نداي لبيك يا حسين شعاري بود كه به واقع بر آن جامه عمل پوشاند وبه مردمي كه جان ودلشان با او بود نيز آموخت كه مرگ بهتر از زندگي اگر چه شايد به ظاهر خوش،ولي زير سايه ذلت است.در طي سال هاي جنگ مرد و زن اين كشور شهادت ها،جانبازي ها وتحمل سختي ها آن زمان را آبروي خود نزد خدا قراردادند اما ،شايد فكر نمي كردند كه افراد منافق پيشه اي هم باشند كه نه از خارج بلكه از درون در سپاه دشمن قراربگيرند.

كربلا هم اكنون نيز در جريان است كه"كل ارض كربلا وكل يوم عاشورا در حاليكه در آنسوي مرزهاي جهان اسلام، كشورهاي عضو شوراي به اصطلاح امنييت تنها به فكر افزايش بخشيدن به قدرت وسرمايه خويش اند وتنها چيزي كه براي آنها اهميتي ندارد قتل عام مردم مظلوم وبي گناه (در غزه ،عراق،افغانستان و...)است.

 آوازه اي پيشرفت كشورمان كه ثمره ي تلاش بي شائبه ي سي ساله است مانند خاري در چشمانشان فرو رفته،لذا خيمه هاي معاويه گونه شان را برافراشته اند تا تنها كشور آزاد جهان را به وسيله عوامل مزدور (كه آگاهانه يا ناآگاهانه تيشه بر حيثيت خودشان ميزنند وتحريمهاي ظالمانه زير يوغ استعمار يشان ببرند"غافل كه ابراهيم ما تبر دارد بر دوش"

در فضايي قرار گرفتيم كه سكوت همچون ننگي است بر پيشانيمان ،همان ننگي كه براي كوفيان رقم خورد.در آستانه سالروز پيروزي انقلاب اسلامي ايران،علاوه بر راهپيماي آگاهانه 22بهمن ما در معرض امتحان الهي بزرگي چون انتخابات قرار داريم و وظيفه اي الهي است كه سرنوشت كشور را به دست افراد غير افراطي (اعم از چپ وراست)كه هم متخصص وهم متعهد باشند قراردهيم .

 با آرزوي اتصال انقلاب اسلامي مان به انقلاب جهاني اما عصر(عج)