ابوالحسن موسي بن جعفر(ع) ، امام هفتم شيعيان هفتم صفر سال 128 هجري قمري متولد شد. به جهت کثرت زهد و عبادتش معروف به عبدالصالح و به جهت حلم و فروخوردن خشم و صبر بر مشقات و آلام زمانه مشهور به الکاظم گرديد. امام موسي کاظم (ع) هنوز کودک بود که فقهاي مشهور مثل ابوحنيفه از او مسأله مي پرسيدند و کسب علم مي کردند. بعد از رحلت پدر بزرگوارش امام صادق (ع)، در بيست سالگي به امامت رسيد و 35 سال رهبري و ولايت شيعيان را برعهده داشت . حضرت در علم و حلم و تواضع و مکارم اخلاق و کثرت صدقات و سخاوت و بخشندگي ضرب المثل بود. بدان و بدانديشان را با عفو و احسان بيکران خويش تربيت مي فرمود.
امامت ايشان همزمان با اواخر حکومت منصور عباسي و مهدي و هادي و هارون الرشيد بود.
حضرت امام موسي کاظم (ع) در 25 رجب 183 هجري قمري در سن 55 سالگي بوسيله زهر در زندان سندي بن شاهکر به دستور هارون الرشيد شهادت رسيد.
ايلام، بلوار پژوهش، دانشگاه ايلام
info@ilam.ac.ir
59241000(084)
© تمامی حقوق این سایت برای دانشگاه ایلام محفوظ است
