ابوالحسن موسی بن جعفر(ع) ، امام هفتم شیعیان هفتم صفر سال 128 هجری قمری متولد شد. به جهت کثرت زهد و عبادتش معروف به عبدالصالح و به جهت حلم و فروخوردن خشم و صبر بر مشقات و آلام زمانه مشهور به الکاظم گردید. امام موسی کاظم (ع) هنوز کودک بود که فقهای مشهور مثل ابوحنیفه از او مسأله می پرسیدند و کسب علم می کردند. بعد از رحلت پدر بزرگوارش امام صادق (ع)، در بیست سالگی به امامت رسید و 35 سال رهبری و ولایت شیعیان را برعهده داشت . حضرت در علم و حلم و تواضع و مکارم اخلاق و کثرت صدقات و سخاوت و بخشندگی ضرب المثل بود. بدان و بداندیشان را با عفو و احسان بیکران خویش تربیت می فرمود.

امامت ایشان همزمان با اواخر حکومت منصور عباسی و مهدی و هادی و هارون الرشید بود.

حضرت امام موسی کاظم (ع) در 25 رجب 183 هجری قمری در سن 55 سالگی بوسیله زهر در زندان سندی بن شاهکر به دستور هارون الرشید شهادت رسید.