به همت انجمن‌های علمی دانشجویی فلسفه و کلام اسلامی و زبان و ادبیات فارسی، نشست علمی «نقد و بررسی رساله آواز پر جبرئیل از شهاب‌الدین سهروردی»، با حضور جمعی از استادان و دانشجویان در محل سالن فرزانگان برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه، خانم دکتر منفرد مدیر گروه آموزشی فلسفه و کلام اسلامی ضمن تشکر از زحمات دو انجمن دانشجویی فلسفه و کلام اسلامی و زبان و ادبیات فارسی، همکاری انجمن‌های علمی را گامی مثبت در جهت تعالی و توسعه‌ی فعالیت‌های دو گروه آموزشی دانست و خواستار استمرار برگزاری این نشست‌ها شد.
در ادامه دکتر علی گراوند عضو هیئت علمی گروه آموزشی زبان و ادبیات فارسی به تشریح داستان آواز پر جبرئیل و موضوع این رساله پرداختند و سپس به نمودهای مختلف فلسفه و دیدگاه‌های مختلف فلسفی در زندگی انسان اشاره کردند.
دکتر گراوند همچنین خاطرنشان کرد: رمز و انواع آن در ادبیات فارسی بسیار پرکاربرد بوده و در آثار مختلف عرفانی به فراوانی یافت می‌شود، اما تنها اثر قابل توجه در این باره را کتاب «رمز و داستان‌های رمزی در ادب فارسی» تألیف دکتر پورنامداریان است.
ایشان در ادامه صحبت‌های خود به شرح و بسط انواع رمز و سمبل و معرفی آثار رمزی پرداخته و این آثار را آثاری دانسته، که متعلق به عوالم رؤیا، خواب، خلسه، اشراق و ورود به عوالم دیگر و در حالت تعطیل حواس به وجود می‌آیند. در واقع این گونه قصه ها دارای حالتی شبیه به رؤیا هستند و بیانگر واقعه‌ای روحانی یا مکاشفه‌ی عرفانی هستند. یکی از این قصه‌ها آواز پر جبرئیل از شیخ اشراق است.
در ادامه دکتر ضیایی عضو هیئت علمی گروه آموزشی فلسفه و کلام اسلامی ضمن بیان رابطه‌ی فلسفه و علم، نقش فلسفه را تبیین گر و ارائه دهنده‌ی راه‌حل و نقش علم را عملگرا و جواب گرا دانستند.
وی همچنین به شرح آفرینش و چگونگی آن از آغاز تاکنون از دیدگاه فلسفی، ستاره‌شناسی و هیئت آفرینش و ارتباط افلاک و انواع آنها، عالم تصاویر درونی و تشریح مبحث نور در فلسفه و انواع آن پرداختند. به گفته‌ی ایشان رساله آواز پر جبرئیل ارتباطی با حکمت اشراق سهروردی ندارد و سهروردی در این رساله به عنوان یک معلم فلسفه‌ی مشایی اقدام می‌کند.
در ابتدای این جلسه جناب آقای صادق ملک حسینی دبیر انجمن علمی زبان و ادبیات فارسی و دبیر کل انجمن‌های علمی دانشجویی دانشگاه ایلام، ضمن عرض خیر مقدم خدمت حاضران این جلسه، به ارائه مباحثی درمورد فلسفه و نقش و جایگاه آن پرداخته و زبان و ادبیات فارسی را عاملی در اوج گرفتن فلسفه و به عنوان یک نوع محاکات و بازتاب دانسته که فلسفه یک نوع از این بازتاب است.
