در نظامهای مردم سالار، انتخابات یک اصل و از ارکان مهم نظام سیاسی به شمار می‌آید. انتخابات، یعنی اهمیت دادن به شعور سیاسی ملت و موجب تقویت پایه‌های مردمی یک کشور میشود و میدان را برای فعالیت سلیقه‌های جدید باز کرده و فرصت طرح دیدگاه‌های مختلف را فراهم می‌آورد.
از طرفی هر انتخاباتی به تناسب موقعیت زمانی و چگونگی تحولات سیاسی و اجتماعی آن دوره، حائز اهمیت است. در این راستا انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و ششمین دوره مجلس خبرگان رهبری جمهوری اسلامی ایران که در روز جمعه 11 اسفندماه 1402 در سراسر کشور برگزار خواهد شد با توجه به اوضاع بین‌المللی و منطقه‌ای، وضعیت و صف‌بندی جریان‌ها و گروه‌های سیاسی داخلی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
بنابراین اگر بپذیریم که هر انتخاباتی ملی بر روی مشروعیت و ثبات نظام سیاسی، تمامیت ارضی و مصالح عمومی آن کشور است تاثیرگذار خواهد بود، آنگاه به این نتیجه خواهیم رسید که برآیند برگزاری یک انتخابات پرشور، آزاد در عرصه‌ی خارجی نیز، افزایش قدرت ملی، افزایش مشروعیت و اعتبار بین‌المللی، افزایش قدرت چانه‌زنی و افزایش توان برآورده‌ساختن منافع ملی و ارتقاء پرستیژ بین‌المللی است.
در این چارچوب، یکی از مهمترین پیام‌های انتخابات با مشارکت بالای مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری برای جهان خارج، ثبات و امنیت داخلی پایدار جمهوری اسلامی ایران است. در شرایطی که بسیاری از کشورهای همجوار ایران و حتی کشورهای اروپایی، یا درگیر بحران و جنگ داخلی‌اند و یا با پدیده شوم تروریسم در مرزهای داخلی خود دست و پنجه نرم می‌کنند، جمهوری اسلامی ایران به خوبی این تصویر را از خود ارائه می نماید که در منطقه غرب آسیا که در کانون و اوج ناامنی جهانی است، از چنان امنیت و ثبات داخلی برخودار است و در دورههای مختلف انتخاباتهای امن با مشارکت حداکثری را رقم زده است.
انتخابات با مشارکت بالا، به دو طریق به ارتقاء جایگاه بین‌المللی ایران کمک می‌نماید: نخست، به بازیگران منطقه‌ای و جهانی نشان می‌دهد که برای ایجاد ثبات در منطقه و حل معضل تروریسم می‌باید بر روی پتانسیل‌های ایران بیشتر تمرکز نمایند و دوم، موجب میشود کشورهای دیگر همکاری‌های همه‌جانبه به‌خصوص در حوزه اقتصادی را با ایران افزایش دهند.
نتیجه‌ی مهم دیگر، افزایش مشروعیت و اعتبار بین‌المللی ایران است. به طور کلی نظامهای سیاسی در دو دسته‌ی کلی نظامهای دموکراتیک و یا غیردموکراتیک قرار می‌گیرند. در جهانی که در آن دموکراسی یک ارزش سیاسی به حساب می‌آید، داشتن یک نظام مردم‌سالار به خودی خود افزایش مشروعیت و اعتبار بین‌المللی را برای هر کشوری به ارمغان می‌آورد.
مشارکت بالای مردم در انتخابات یکی از مهمترین مظاهر افزایش قدرت نرم ایران به شمار می‌آید. ضمن اینکه مشارکت بالا باعث ثبات و امنیت شده، و کشور را در مقابل تهدیدات خارجی بیمه می‌کند. فعالیت‌های سیاسی، مدنی و حقوق بشری مخالفان بین‌المللی و اپوزیسیون خارجی که انتخابات ایران را آزاد و دموکراتیک نمی‌دانند، که به این بهانه و سایر بهانه‌های حقوق بشری در عرصه بین‌المللی به ایران فشار وارد می‌سازند را خنثی می‌سازد.
برآیند همه‌ی این دستاوردها نهایتا باید به اینجا ختم میشود که مشارکت حداکثری مردم در انتخابات موجب همبستگی ملی، قدرت و استحکام ایران به‌خصوص در عرصه سیاست خارجی شده و اتکای نظام به آرا و حمایت مردم با حضور در انتخابات، قدرت منطقه‌ای و بین‌المللی ایران را به‌طور فزاینده‌ای افزایش خواهد داد. و این امر باعث خواهد شد. که دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران بتواند به پشتوانه‌ی آنها از قدرت چانه‌زنی و بیشینه‌سازی توان برآورده ساختن منافع ملی کشور برخودار شود. واقعیت این است که یک انتخابات پر شور و با مشارکت بالا فضای مناسبی را در اختیار سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران قرار خواهد داد.
