در حقیقت یکی از اساسی‌ترین پیش‌نیازهای اقتصادمقاومتی،  توانمندسازی و تشویق و زمینه‌سازی فعالیت سرمایه‌ انسانی خلاق، نوآور و دانشی است که با توجه به ترکیب جمعیتی کشور ایران و جمعیت بالای جوانان تحصیل‌کرده و نیروی انسانی به عنوان بزرگ‌ترین و باارزش‌ترین سرمایه‌ کشور محسوب می شوند.

البته نقش غیرقابل انکار کسب وکارهای نوپا و نوآور به عنوان یکی از راهبردهای مهم و اثرگذار جهت تحقق اقتصاد مقاومتی، نیز باید از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد و همواره باید در این شیوه در نظر داشت که برای دستیابی به اقتصاد حاصل از شرکت های نوپا و نوآور فقط تولید و توزیع اطلاعات و پرداختن به آموزش و پژوهش کافی نیست. بلکه نکته مهم، به کارگیری آنها در استفاده از منابع اقتصادی به صورت مستمر و پایدار است؛ امری که امروزه خلا شرکت های دانش بنیان و واحدهای فناوری است، که تلاش می کنند برای به تولید رساندن ایده های  خود مورد حمایت مسئولان و مدیران قرار گیرند.

در گفتگو خبرنگار روابط عمومی با فاطمه ولی زاده، دکترای محیط زیست ، و یکی از ایده پردازان دانشگاه ایلام، مطرح شد، وی با ارائه  طرح و ایده ای نو در راستای رفع مشکلات پساب ها ی صنعتی به عنوان یکی از واحدهای فناور مرکز رشد دانشگاه ایلام در جهت اقتصاد دانش بنیان فعالیت خود را آغاز کرده است.

این مدرس دانشگاه در خصوص این ایده و  نوآوری خود اظهار داشت: ما در ابتدا با وجود مشکلات، پساب ها و انواع جاذبهای شیمیایی این ایده را در راستای رفع مشکلات موجود مطرح کردیم.

در حال حاضر از نانوتیوب ها، نانو لوله های کربنی  که از نظر کیفیت مناسب هستند استفاده می شود که مشکل اصلی آنان جدا سازی بعد از جذب، است که به سختی انجام می شود، که امروزه با توجه به مشکلات کم آبی و پساب های صنعتی، استفاده از این ماده آلی به صورت جاذب می تواند راه حل مناسبی برای آن باشد.

 وی افزود: پایه این ماده از بقایای کشاورزی و دامی است که با تبدیل آن به ذرات ریزدر شرایط نبود اکسیژن و در دمای بالا آن را سوزاندهو بعد از سوخته شدن و سرد شدن برای آزمایشات ابتدایی از نظر ویژگی هایی همچون  پایداری مورد ارزیابی قرار گرفت.

 ولی زاده با این بیان که این ترکیبی که به دست آمده است،  بسیار دیر تجزیه و پایداراست، افزود:  ماده آلی بیوچار یا همان زغال زیستی  با درصد جذب 99 درصدی می تواند تمام آلاینده های پساب های صنایع، فاضلاب ها و آب های آلوده  را جذب نماید، و اگر خود به عنوان یک آلاینده باقی بماند تاثیری بر محیط نخواهد داشت.

این مبتکر و ایده پرداز ایلامی تصریح کرد: آزمایشات شیمیایی نشان داده است گروهای عاملی بر روی آن وجود دارد که باعث افزایش قدرت جذب آن می شود، که البته آزمایشات بر روی قسمت میکروبی در حال انجام است که انتظار داریم با توجه به ویژگی های این  ماده برای جذب میکرو ارگانیسم ها نیز ازآن استفاده شود.

وی بیان کرد: برای اینکه مشکل تبدیل بیوچار به نانو ذره مغناطیسی در راستای حذف کاذب از محیط صورت بگیرد،  برای پایین آمدن آلودگی باید ماده جاذب هم حل شود که این تبدیل و ساخت این نانو ذره مغناطیسی بعد از اینکه ساخته شد به راحتی با وجود میدان مغناطیسی که دارد نانو ذره ها به ان می چسپند.

وی با بیان اینکه ادارات آب و فاضلاب، صنایع و کارخانجات مختلف، شرکت نفت، شرکت گازبهترین ارگان هایی هستند که می توانند از این تولید برای قسمت پساب هایشان استفاده کنند، اضافه کرد: تولید انواع بیوچارها در نبود اکسیژن co2 تولید می کنند اما این بیوچار تولیدی  به حدی پایدار است که تولید co2 نمی کند، به همین خاطراز افزایش گرمای زمین جلوگیری کرده خود به عنوان ماده دوستدار محیط زیست و بدون خطر آلایندگی مطرح است.

 ولی زاده در ادامه با اشاره به اینکه ماده استفاده شده به عنوان بستر تولید و ویژگیهای مغناطیسی آن جزء اجزای فناورانه به حساب می آید، افزود: حدود دو کیلو از این ماده را تولید کردیم، اما برای رسیدن به تولید نیمه صنعتی نیازمند کوره هستیم.

وی با بیان مشکلات و عدم هزینه های ساخت کوره اظهار داشت: هزینه ساخت کوره و آزمایشات این تولید یکی از عمده مشکلاتی است که در راه تولید این ماده آلی قرار دارد.

این تولید کننده و پژوهشگر ایلامی با اشاره به پایین بودن هزینه تولید و مقدار مصرفی نسبت به روش های تصفیه فاضلاب یا پساب که همانا استفاده از رآکتورها، فیلترهای غشایی، هزینه احداث و نگهداری ندارد و هزینه مصرف آن هم با وجود قدرت بالای جذب آن بسیار پایین است.

وی از دیگر کاربردهای این ماده به رفع آلودگی آب های مرغداری ها اشاره کرد و خاطرنشان ساخت: اکر صادرات انواع جاذب ها را کم کنیم با جایگزین کردن این جاذب که از قدرت بیشتری برخوردار است استفاده شود، علاوه بر ایجاد اشتغال برای جوانان این مملکت، از خروج دلار برای وارد کردن انواع جاذب ها جلوگیری کرده و با رونق اقتصاد و اعتماد به نیرو و فکر داخلی می توانیم در جهان هم حرفی برای گفتن داشته باشیم.