علم آموزي و صبر و ايمان را از پيامبران به ارث برده‌اي و به حقيقت وارث زيبايي‌ها بر گستره گيتي
هستي. قدوم سبز تو سبزينه کوچه باغ‌هاي زندگي و صفا بخش خاطر پر دغدغه
ماست. طپش قلب تو آهنگ خوش هستي و جوشش نشاط در غزل شيواي زندگي
است. تو روشنايي بخش تاريکي جان هستي و ظلمت انديشه را نور مي‌بخشي. ‹ «و ما
يستوي الاعمي والبصير؛ و لا الظلمات ولا النور» و هرگز کافر تاريک جان کور انديش با مومن
انديشمند خوش بينش يکسان نيست و هيچ ظلمت با نور يکسان نخواهد بود. چگونه
سپاس گويم مهرباني و لطف تو را که سرشار از عشق و يقين است. چگونه سپاس گويم
تأثير علم آموزي تو را که چراغ روشن هدايت را بر کلبه محقر وجودم فروزان ساخته
است. آري در مقابل اين همه عظمت و شکوه تو مرا نه توان سپاس است ونه کلام وصف.
تنها پروانه جانم بر گرد شمع وجودت، عاشقانه چنين مي‌سرايد: معلم کيمياي جسم
و جان است … معلم رهنماي گمرهان است… شده حک بر فراز قله عشق … معلم
وارث پيغمبران است
روزتان مبارک
پیشخوان خدمات دانشگاه
راهنمای تلفن های دانشگاه