سالروزولادت حضرت فاطمه زهرا (س)مبارکباد

خانه خبرها

«زهرا در سجاده ى بندگى » 

صحيفه ى تاريخ، تا به حال شاهد عبادتهايى بس شگفت از اولياى الهى بوده است. در ميان تمامى عبادتها، آنچه به صفحات تاريخ زينت و جلوه اى بى نظير بخشيده، عبادتهاى بانوى بزرگوارى است که در اوج جوانى، مايه ى فخر و مباهات عابدان گرديده است. اين عابده ى بى همتا، هموست که در وصف عبادتش چنين آمده است:

در تمام دنيا، عابدتراز فاطمه (عليها السلام) يافت نمى شود؛ او به حدى براى عبادت برپا مى ايستاد که پاهايش ورم مى کرد.(1) بارى، عبادتهايى که از حضرتفاطمه ى زهرا (عليها السلام) گزارش شده است، با آنچه تا به حال ديده يا شنيده ايم،بسيار متفاوت است.

توصيف کميت و کيفيت عبادات فاطمه ى زهرا (عليها السلام) کارى است وراى امکان که جز از عهده ى خداوند و برگزيدگان خاص او بر نمى آيد. در عظمت عبادت او، همين بس که خداوند عالميان به وصف عباداتاو و يگانه کفو و همتايش، على (عليه السلام) مى پردازد.

پس از هجرت پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) از مکه به مدينه، على (عليه السلام) در پىمأموريتى که از جانب آن حضرت دريافت کرده بود، بلافاصله به همراه فاطمه ى زهرا(عليها السلام) و تنى چند از زنان و ضعيفان، کاروانى ترتيب داد و شتابان به سوى مدينهسرعت گرفت. مشرکان مکه که از کف دادن رسول خدا(صلي الله عليه و آله و سلم)، خشمشان را برانگيخته بود، تصميمگرفتند که آنان را از ميانه ى راه بازگردانند و به گروگان بگيرند؛ اما شجاعت ومردانگى اميرالمؤمنين (عليه السلام)، داغ اين آرزو را بر دلهايشان نهاد و عاقبت، اينکاروان پس از جنگ و گريزهاى طاقت فرسا، به سلامت بر پيامبر اکرم(صلي الله عليه و آله و سلم) وارد شد.

به محض ورود على و فاطمه (عليهما السلام)، رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) با شادماني کم نظيري به استقبالشان شتافت؛ على (عليه السلام) را در آغوش فشرد و فرمود: "پيش پاى شما جبرئيل بر من نازل شد و مرا از تمام احوال شما در اين سفر باخبر ساخت؛ از عبادت هاى ميان راهتان، از تهجد شب هايتان، از مناجات هاى مداومتان، از تفکر پيوسته يتان و نيز از جنگ و گريزهايتان تا بدين جا. او اين آيات جانبخش را از جانب خداوند رحمان، به استقبال شما فرود آورده است: «آنانکه خدا را در حال ايستاده و نشسته، و آن گاه كه بر پهلو خوابيده اند، ياد مى كنند و در اسرار آفرينش آسمانها و زمين مى انديشند (و مى گويند:) بار الها! اينها را بيهوده نيافريده اى! منزهى تو! ما را از عذاب آتش، نگاه دار!...»"(2)

عطر روح فزاى وحى، به يکباره تمام خستگى آن جنگ و گريزهاى طاقت فرسا رااز تن خسته ى على و فاطمه (عليهما السلام) سترد؛ چرا که خداوند متعال با اين آيات، بر نماز، تهجد،مناجات، تفکر و ذکر مدام آنان، مهر قبولى نهاده بود.

اما عبادت فاطمه (عليها السلام) از لحاظ کميت نيز، تا بدان حد گسترده است که در لحظه لحظه ى زندگى او حضور و ظهور دارد؛ رفتار او، گفتار او، نگاه او، تلاش او، نفس کشيدن او و هر لحظه ى شب و روز او عبادت بود. او هر شب بعد از خوابانيدن بچه ها و فراغت از ديگر و وظايف خانه دارى، بر سجاده ى عبادت به نماز مى ايستاد؛ تا جايى که پاهاى مبارکش کبود و متورم مى شد.

شب ازدواج آن بانوي بى همتا، اين چنين توصيف شده است:

على (عليه السلام) در آن شب، همسرش را نگران و گريان ديد. علت را پرسيد. فاطمه (عليها السلام) فرمود:"حال خود را در پايان عمر و عالم قبر به ياد آوردم؛ چرا که انتقال از خانه ى پدرم به منزل خودم، مرا به ياد انتقالم به قبر انداخت. تو را به خدا قسم بيا در اين ساعات آغازين زندگى به نماز برخيزيم و امشب را به عبادت خدا بپردازيم."(3)

آرى، فاطمه ى زهرا (عليها السلام)، اين اسوه ى کامل و دُردانه ى بانوان جهان، درشيرين ترين و خاطره انگيزترين لحظه هاى زندگى نيز از هدف خلقت خويش غافل نمى شود واز همسرش مى خواهد که از آن شب نيز براى تقرب به خداوند استفاده کنند. لذا شخصيت زهراىاطهر (عليها السلام) از همان شب اول چنان براى امير المؤمنين (عليه السلام) جلوه مى کند که وقتىپيامبر اکرم (صلى الله عليه و آله و سلم) فرداى آن شب از على (عليه اسلام) مى پرسد: "همسرت را چگونهيافتى؟!" بى درنگ مى فرمايد: "بهترين يار و ياور براى اطاعت و عبوديت خداوند."(4)

(بر گرفته از کتاب "جامي از زلال کوثر تأليف آيت الله محمد تقى مصباح يزدى)

آخرین اخبار

© تمامی حقوق این سایت برای دانشگاه ایلام محفوظ است

شما از نسخه قدیمی مرورگر خود استفاده می کنید و قادر به مشاهده صحیح این سایت نخواهید بود.
لطفاً مرورگر خود را به روز نمایید
دانلود آخرین نسخه مرورگرها