دکتر امیر عباس علیزمانی، دانشیار دانشگاه تهران: رسالت اصلی اساتید، تأثیرگذاری بر دانشجویان، با دادن روحیه امید است، که این امر فقط با مطالعه و نوآوری به دست می آید

 کارگاه آموزشي "زندگي هر روزي، کار آکادميک، ملالت و معنا"، با حضور دکتر امير عباس عليزماني، دانشيار  دانشگاه تهران، در دانشگاه برگزار گرديد.

  به گزارش روابط عمومي دانشگاه، کارگاه آموزشي  "زندگي هر روزي، کار آکادميک، ملالت و معنا"، ويژه اعضاي هيأت علمي و دانشجويان تحصيلات تکميلي، با حضور دکتر امير عباس عليزماني، دانشيار دانشگاه تهران، به همت معاونت فرهنگي و اجتماعي دانشگاه، صبح امروز در محل سالن فرزانگان برگزار گرديد.

کمترين تحريري از يک آرزو اين است
آدمي را آب و ناني بايد و آنگاه آوازي
در قناري ها نگه کن ، در قفس تا نيک دريابي
گرچه در آن تنگناشان باز شادي هاي شيرين است
کمترين تصويري از يک زندگاني : آب ، نان ، آواز
ور فزون تر خواهي از آن ، گاه گه پرواز
ور فزون تر خواهي از آن ، شادي پرواز
ور فزون تر ، باز هم خواهي ... بگويم ، باز ؟
آن چنان بر ما به نان و آب ، اينجا تنگسالي شد
که کسي در فکر آوازي نخواهد بود
وقتي آوازي نباشد
شوق پروازي نخواهد بود ...

«استاد شفيعي کدکني»

   دکتر عليزماني، دانشيار گروه فلسفه دين دانشگاه تهران، در اين کارگاه ابتدا به مفهوم ملالت و معنا  و برخي از علل شکل گيري ملالت در زندگي انسان را تشريح کرد و در ادامه  با اشاره به نقش کار و فعاليت حفه اي در معني دهي به زندگي، فقره هاي مختلفي از متون ادبيات ايران و جهان را قرائت کرد. ايشان در انتها برخي از راههاي برون رفت از ملالت در زندگي را ذکر نمود.

    دکتر عليزماني، تأکيد کرد:  ملالت سرنوشت محتوم انسان نيست و انسان براي اينکه  بتواند از «بن بست تکرار» در زندگي بيرون بيايد و يخ زندگي را بشکند، بايد در کنار تأمين نيازمندي هاي جسماني، به حقيقت زندگي خود هم بپردازد و معناي آن را بشناسد.

    عليزيماني، تصريح کرد: براي اينکه بيماري ملالت را مداوا کنيم، راهش اين نيست، که علائم آن را از بين ببريم، بلکه بايد با خود خلوت کرده و منشأ اصلي  آن را شناسايي نمائيم، تا بهبودي کامل حاصل شود.

    وي، خطاب به اساتيد حاضر در اين جلسه، تأکيد کرد: اساتيد براي اينکه به وظايف اصلي خود در دانشگاه ها عمل کرده و زنداني ملالت نشوند، بايد دائم جستجوگر بوده و در پي جواب آن باشند، ايده هاي جديد را مطرح نمايد و دائم مسائل و موضوعات جديد را تدريس نمايند، تا هم خود نشاط و شادابي داشته باشند و هم بتوانند دانشجويان را به اين سمت راهنما باشند.

   دکتر عليزماني، افزود: بنيادي ترين عامل ملالت، تکرار است و موضوعي که به اساتيد کمک مي کند تا دچار تکرار نشوند، مطالعه و کند و کاو دائمي است و  اگر اين اتفاق افتاد، اساتيد با بيان مسائل نو و انتقال آن به دانشجويان، زمينه پرواز خود و آنان را فراهم مي کنند.

   دانشيار دانشگاه تهران، مولوي را نمونه انساني دانست، که ملالت در زندگي وي راهي نداشته و گفت:  عصر زندگي مولوي، خشن و پر تلاطم است و با اينکه گرفتاري هاي مختلفي در زندگي وي و ساير مردان بزرگ مثل ابن سينا، حافظ، سعدي و غيره وجود دارد،  اما مولوي اسير اين ملالت ها نشد و براي همين نوآوري، شور، نشاط، معنا و اميد در شعر زندگي وي جلوه گر است و در نتيجه وي توانست پرواز کند و  اشعار وي روح اميد، نشاط و آرامش را به انسان عرضه مي کند.

   دکتر عليزماني، تأکيد کرد: براي رسيدن به موفقيت و پرواز کردن، نبايد منتظر کمک ديگران بود، بلکه بايد بدون هيچ چشم داشتي، با اميد، معنا دادن به زندگي و پرهيز از افتادن در زندان سرگرداني، تکرار و نااميدي، دائم جنگيد و جايگاه خوبي را  براي خود به دست آورد.

  لازم به ذکر است، که نيمي از زمان تا پايان جلسه کارگاه، به گفتگوي حاضرين درباره مسائل مطرح شده سپري شد.

دکتر اميرعباس علي‌زماني، متولد 1345 شهرستان سيروان از توابع استان ايلام،  پژوهشگر حوزه الهيات، کلام و فلسفه دين و دانشيار گروه فلسفه دين دانشگاه تهران است.